Walt Disney’s bio…!
Walter Elias "Walt" Disney was born on
December 5, 1901, in Hermosa, Illinois. He and his brother Roy co-founded Walt
Disney Productions, which became one of the best-known motion-picture
production companies in the world. Disney was an innovative animator and
created the cartoon character Mickey Mouse. He won 22 Academy Awards during his
lifetime, and was the founder of theme parks Disneyland and Walt Disney World. In 1925, Disney hired an ink-and-paint artist named Lillian Bounds.
After a brief courtship, the couple married.
Disney and his brother Roy soon pooled their money and
moved to Hollywood. Iwerks also relocated to California, and there the three
began the Disney Brothers' Studio. Their first deal was with New York
distributor Margaret Winkler, to distribute their Alice cartoons.
They also invented a character called Oswald the Lucky Rabbit, and contracted
the shorts at $1,500 each.
Walt Disney's Films Find Commercial Success
In 1929, Disney created Silly
Symphonies, which featured Mickey's newly created friends, including Minnie
Mouse, Donald Duck, Goofy and Pluto. One of the most popular cartoons, Flowers
and Trees, was the first to be produced in color and to win an Oscar. In
1933, The Three Little Pigs and its title song "Who's
Afraid of the Big Bad Wolf?" became a theme for the country in the midst
of the Great Depression.
When Did Walt Disney Die?
Within a few years of the
opening, Disney began plans for a new theme park and to develop Experimental
Prototype Community of Tomorrow (EPCOT) in Florida. It was still under
construction when, in 1966, Disney was diagnosed with lung cancer. He died on
December 15, 1966, at the age of 65. Disney was cremated, and his ashes
interred at Forest Lawn Cemetery in Los Angeles, California. After his
brother's death, Roy carried on the plans to finish the Florida theme park,
which opened in 1971 under the name Walt Disney World.
Σχετικά με
την φωνή του Μίκι, χρειάστηκαν πολλές δοκιμές για να καταλήξουν στην καλύτερη
λύση: στον ίδιο τον Ντίσνεϋ, ο οπoίος τον υποδύθηκε έχοντας μια ισχνή, ένρινη
φωνή. Το Steamboat Willie (1928), εμπνευσμένο από την
ταινία Steamboat Bill Jr. (1928) με πρωταγωνιστή
τον Μπάστερ Κίτον, ήταν η πρώτη ομιλούσα παραγωγή της εταιρείας. Οι συνεργάτες
του δήλωναν ότι "ο Μίκυ ήταν ο Ουώλτ και ο Ουώλτ ήταν ο Μίκυ". Η
ταινία αυτή, διάρκειας 7½ λεπτών, πρωτοπαρουσιάστηκε στο Κόλονι Θίατερ
της Νέας Υόρκης στις 18 Νοεμβρίου του 1928. Οι κριτικές που
απέσπασε ήταν διθυραμβικές. Σε λίγες εβδομάδες, ο Μίκυ Μάους έγινε διάσημος
στην Αμερική και τρία χρόνια αργότερα σε όλο τον κόσμο.
Με την
δημιουργία της σειράς Silly Symphonies, έκαναν την εμφάνισή τους και άλλοι
χαρακτήρες του Ντίσνεϋ. Το 1934, σε ένα δεύτερο ρόλο, στην αρχή,
παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο Ντόναλντ. Το ντεμπούτο του δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό, αλλά με το πέρασμα του χρόνου, η πάπια με τη βραχνή φωνή, τα ασυγκράτητα νεύρα, τη διαρκή ατυχία και τις απανωτές εκρήξεις, πήρε τη θέση της δίπλα στο έξυπνο και φιλοσοφημένο ποντίκι. Οι χαρακτήρες που σχεδιάστηκαν, έγιναν όλοι δημοφιλείς: η Μίννι Μάους, ο Πλούτο, ο Γκούφυ, τα τρία γουρουνάκια. Όλα ανθρωπόμορφα και ρεαλιστικά, αποτέλεσμα προσεκτικής παρατήρησης και δημιουργικής φαντασίας. Παράλληλα, η αρχική βιοτεχνία εξελίχθηκε σε βιομηχανία για να καθιερωθεί ως αυτοκρατορία. Το 1934, το καλλιτεχνικό και τεχνικό προσωπικό ξεπερνούσε τα 700 άτομα.
Εκτός από
την παραγωγή ταινιών, η εταιρία προώθησε και εμπορικές επιχειρήσεις (παιχνίδια,
ρούχα, βιβλία κ.ο.κ.) με σήμα κατατεθέν τους ήρωες. Στην πρώτη ταινία μεγάλου
μήκους της Disney, Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι(1937), εφαρμόστηκαν
νέες τεχνικές όπως το πολυπλάνο, για λήψεις με πολλαπλά επίπεδα βάθους, και
δαπανήθηκαν κολοσσιαία, για την εποχή, ποσά (1.500.000 δολάρια,
περίπου). Η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία και έφερε στα ταμεία εκείνης
της χρονιάς (1938) 8.000.000 δολάρια, ποσό που θεωρήθηκε πρωτοφανές. Ακολούθησε
ο Πινόκιο (1940) και μετά η Φαντασία (1940), ταινία βασισμένη στην κλασική μουσική
και την εικόνα.
Το Ντάμπο (1941), ταινία μεγάλου μήκους της εταιρείας με θέμα ένα μικρό ελεφαντάκι, το Μπάμπι (1942), που αφηγείται την ζωή ενός ελαφιού από μικρό μέχρι την ενηλικίωσή του, το Σαλούδος Αμίγκος (1943) και το Τρεις Καμπαλέρος (1945), όπου κινούμενα σχέδια εμφανίζονταν μαζί με ανθρώπους, το Μουσική και Χαρά (1946), το Ώρα για Διασκέδαση (1947), που περιελάμβανε δυο ταινίες μικρού μήκους (Μπόνγκοκαι Ο Μίκυ και η Φασολιά), και το Νοσταλγικές Μελωδίες (1948), το Ίκαμποντ και ο κύριος Τοντ (1949), η Σταχτοπούτα (1950), η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων(1951) ο Πίτερ Παν (1953) η Λαίδη και ο Αλήτης (1955), η Ωραία Κοιμωμένη(1959), τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας (1961), το Σπαθί του Βασιλιά Αρθούρου(1963), η Μαίρη Πόππινς (1964) ήταν μερικές από τις κριτικές επιτυχίες που απέφεραν στον Ντίσνεϋ 22 βραβεία Όσκαρ.
Ο Ουώλτ Ντίσνεϋ απεβίωσε στις 15 Δεκεμβρίου του
1966, σε ηλικία 65 ετών, από καρκίνο του πνεύμονα. Είχε δηλώσει: "Θα
ήθελα το όνομα Ντίσνεϋ να είναι συνώνυμο με θεάματα ποιότητας που απευθύνονται
σε όλες τις ηλικίες", αφήνοντας μια άτυπη διαθήκη στους κληρονόμους
του. Τα λεγόμενα περί παγώματός του με την κρυογονική μέθοδο,
μέχρι να ανακαλυφθεί θεραπεία, είναι αστικός μύθος.
Written by: Maria Eleni Patsarou C’4, Evangelia Nika C’3
Family and Early Life
Walt
Disney was one of five children, four boys and a girl. His father was Elias
Disney, an Irish-Canadian, and his mother, Flora Call Disney, was
German-American.
Disney
lived most of his childhood in Marceline, Missouri, where he began drawing,
painting and selling pictures to neighbors and family friends. In 1911, his
family moved to Kansas City, where Disney developed a love for trains. His
uncle, Mike Martin, was a train engineer who worked the route between Fort
Madison, Iowa and Marceline. Later, Disney would work a summer job with the
railroad, selling snacks and newspapers to travelers.
Disney
attended McKinley High School in Chicago, where he took drawing and photography
classes and was a contributing cartoonist for the school paper. At night, he
took courses at the Chicago Art Institute. When Disney was 16, he dropped out
of school to join the Army but was rejected for being underage. Instead, he
joined the Red Cross and was sent to France for a year to drive an ambulance.
He moved back to the U.S. in 1919.
Roy Disney and
Disney Brothers’ Studio
On December 21, 1937, Snow White and the Seven
Dwarfs, the first full-length animated film, premiered in Los Angeles. It
produced an unimaginable $1.499 million, in spite of the Depression, and won a
total of eight Oscars. During the next five years, Walt Disney Studios
completed another string of full-length animated films, Pinocchio (1940), Fantasia (1940), Dumbo (1941)
and Bambi (1942). Cinderella was released in 1950, followed
by a live-action film called Treasure
Island (1950), Alice
in Wonderland (1951), Peter
Pan (1953), Lady
and the Tramp (1955), Sleeping
Beauty (1959) and 101
Dalmatians (1961). In all, more than 100 features were
produced by his studio.
Disney
was also among the first to use television as an entertainment medium.
The Zorro and Davy Crockett series
were extremely popular with children, as was The Mickey Mouse Club, a variety show
featuring a cast of teenagers known as the Mouseketeers. Walt Disney's Wonderful World of Color was
a popular Sunday night show, which Disney used to begin promoting his new theme
park. Disney's last major success that he produced himself was the motion
picture Mary Poppins (1964),
which mixed live action and animation.
Η Βιογραφία του Walt Disney!!
Έγραψαν οι: Μαρία Ελένη Πατσαρού Γ’4
και Ευαγγελία Νίκα Γ’3
Ο Γουώλτερ Ντίσνεϋ ( 5
Δεκεμβρίου 1901 - 15 Δεκεμβρίου 1966)
ήταν Αμερικανός επιχειρηματίας, σκιτσογράφος και παραγωγός ταινιών,
που σφράγισε, ανέτρεψε και συνέβαλε στην εξέλιξη της κινηματογραφικής τέχνης. Ο Γoυώλτ Ντίσνεϋ
ήταν γιος της Φλώρα και του Έλιας Ντίσνεϋ, έχοντας τρεις αδελφούς και μια
αδελφή. Ο δημιουργός του Μίκυ Μάους, του Ντόναλντ Ντακ και μιας
στρατιάς ακόμη ηρώων ήταν άνθρωπος τολμηρός, ισχυρός και πρωτοπόρος.
Δεκατεσσάρων χρόνων άρχισε να σπουδάζει ζωγραφική στο Ινστιτούτο Τέχνης
του Κάνσας Σίτυ (Μιζούρι) και σε ηλικία 20 ετών άρχισε να εργάζεται
σε ένα καλλιτεχνικό στούντιο στην ίδια πόλη.
Ο
Γουώλτ Ντίσνεϋ έγινε ιδιαίτερα γνωστός ως επιτυχημένος παραμυθάς και δημιουργός
ταινιών κινουμένων σχεδίων. Ως συνιδρυτής, αρχικά, της Walt Disney
Productions (ο άλλος ιδρυτής ήταν ο αδελφός του, Ρόι Ντίσνεϋ) και
μέχρι σήμερα κολοσσού Walt Disney Company, έχει γίνει ένας από τους πιο
διάσημους παραγωγούς στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η δημιουργία του Μίκι Μάους
"Έπρεπε ο Μίκι να είναι απλός στον σχεδιασμό
του", είπε κάποτε ο Ντίσνεϋ εξηγώντας τον τρόπο προσέγγισης: "Τα
αυτιά του ήταν στρογγυλά, ο κορμός του είχε το σχήμα αχλαδιού και τα πόδια του
κατέληγαν σε δύο μεγάλες πατούσες, όπως ενός παιδιού που χρησιμοποιεί τα
παπούτσια του πατέρα του. Δεν θέλαμε να του δώσουμε χέρια ποντικού, γιατί
έπρεπε να θυμίζει άνθρωπο. Έτσι του φορέσαμε γάντια και του αφαιρέσαμε ένα
δάκτυλο, γιατί τα πέντε έμοιαζαν υπερβολικά σε ένα τόσο μικρό σώμα".
παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο Ντόναλντ. Το ντεμπούτο του δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό, αλλά με το πέρασμα του χρόνου, η πάπια με τη βραχνή φωνή, τα ασυγκράτητα νεύρα, τη διαρκή ατυχία και τις απανωτές εκρήξεις, πήρε τη θέση της δίπλα στο έξυπνο και φιλοσοφημένο ποντίκι. Οι χαρακτήρες που σχεδιάστηκαν, έγιναν όλοι δημοφιλείς: η Μίννι Μάους, ο Πλούτο, ο Γκούφυ, τα τρία γουρουνάκια. Όλα ανθρωπόμορφα και ρεαλιστικά, αποτέλεσμα προσεκτικής παρατήρησης και δημιουργικής φαντασίας. Παράλληλα, η αρχική βιοτεχνία εξελίχθηκε σε βιομηχανία για να καθιερωθεί ως αυτοκρατορία. Το 1934, το καλλιτεχνικό και τεχνικό προσωπικό ξεπερνούσε τα 700 άτομα.
Το Ντάμπο (1941), ταινία μεγάλου μήκους της εταιρείας με θέμα ένα μικρό ελεφαντάκι, το Μπάμπι (1942), που αφηγείται την ζωή ενός ελαφιού από μικρό μέχρι την ενηλικίωσή του, το Σαλούδος Αμίγκος (1943) και το Τρεις Καμπαλέρος (1945), όπου κινούμενα σχέδια εμφανίζονταν μαζί με ανθρώπους, το Μουσική και Χαρά (1946), το Ώρα για Διασκέδαση (1947), που περιελάμβανε δυο ταινίες μικρού μήκους (Μπόνγκοκαι Ο Μίκυ και η Φασολιά), και το Νοσταλγικές Μελωδίες (1948), το Ίκαμποντ και ο κύριος Τοντ (1949), η Σταχτοπούτα (1950), η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων(1951) ο Πίτερ Παν (1953) η Λαίδη και ο Αλήτης (1955), η Ωραία Κοιμωμένη(1959), τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας (1961), το Σπαθί του Βασιλιά Αρθούρου(1963), η Μαίρη Πόππινς (1964) ήταν μερικές από τις κριτικές επιτυχίες που απέφεραν στον Ντίσνεϋ 22 βραβεία Όσκαρ.
Ο Ντίσνεϋ δημιούργησε στο Άναχαϊμ, της Καλιφόρνια το θεματικό πάρκο με το
όνομα Disneyland, το οποίο άνοιξε στις 17 Ιουλίου
του 1955.
Θάνατος