Ιστοσελίδα χορωδίας Πάρου

Ο μαθητής του σχολείου μας Αναστάσης Λιβανίδης μας ενημέρωσε για την ύπαρξη μιας νέας ιστοσελίδας. Πρόκειται για τον ιστότοπο της χορωδίας Πάρου, τον οποίο μπορείτε να επισκεφτείτε πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.paroschoir.webs.com/

Το ποίημα της εβδομάδας: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ

Καβάφης Κ. Π. : Η Πόλις

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες. 

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Κ. Καβάφης - Η Πόλις (Απαγγελία Δημήτρης Χορν)

Μικρές Χαρές

Δείτε την σύντομη ταινία του Νίκου Πιλάβιου ως το τέλος. Αξίζει...

ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΟ και ΕΜΙΛ ΖΟΛΑ: δυο κορυφαίοι Γάλλοι συγγραφείς

Γράφει η Ελευθερία Καρατζούνη (Α3)

ΕΜΙΛ ΖΟΛΑ

Ο Εμίλ Ζολά γεννήθηκε στο Παρίσι το 1840 και πέθανε επίσης στο Παρίσι το 1902. Είναι ένας ξεχωριστός λογοτέχνης όχι μόνο επειδή υπήρξε ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος του νατουραλισμού αλλά πρωτίστως επειδή άσκησε τεράστια κοινωνική επιρροή με το έργο του και τις παρεμβάσεις του. Η μητέρα του ήθελε να τον δει νομικό, ωστόσο εκείνος απέτυχε να περάσει τις απαιτούμενες εξετάσεις. Έτσι, πρώτα δούλεψε ως γραμματέας, μετά στο τμήμα πωλήσεων ενός εκδοτικού οίκου. Κατόπιν άρχισε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες σχετικά με την λογοτεχνία, την τέχνη και την πολιτική. 

Μερικά έργα του: Τα παραμύθια στην Νινόν (1864), Η σελίδα του Έρωτα (1878), Ζερμινάλ. 

Γράφει η Ελευθερία Καρατζούνη (Α3)

ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ

Ο Βίκτωρ Ουγκό γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1802 στη πόλη Μπεζανσόν της επαρχίας της ανατολικής Γαλλίας και ήταν ο νεότερος γιός του Ιωσήφ Ουγκώ και της Σοφί Τρεμπισέ. Ο Βίκτωρ Ουγκό ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός. Από τα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στον γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Επίσης ο Βίκτωρ Ουγκώ ήταν ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. 

Μερικά από τα έργα του: Λουκρητία Βοργία (1833), Η Παναγία των Παρισίων (1831), Οι άθλιοι (1862).

Διαγωνισμός για «αειφόρα σχολεία»

Το Βραβείο Αειφόρου Σχολείου τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και απευθύνεται σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με στόχο την ενσωμάτωση της ιδέας της αειφορίας, σε κάθε πλευρά της ζωής του σχολείου, δηλαδή στη διοίκηση, τη μαθησιακή διαδικασία, τη διαχείριση των κτηρίων, τις μετακινήσεις από και προς το σχολείο, τις σχέσεις του σχολείου με τη σχολική κοινότητα, τον τρόπο που καταναλώνεται η ενέργεια, το χαρτί κ.ά.
Οι συμμετοχές ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του Συμβουλίου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Ελληνικής Εταιρίας, έχοντας ήδη ξεπεράσει τις 100 μέχρι στιγμής, κυρίως από την ευρύτερη περιοχή της Αττικής, των Δωδεκανήσων, της Θεσσαλονίκης και Κορινθίας.
Η δήλωση συμμετοχής γίνεται ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα του Βραβείου www.aeiforosxoleio.gr, μέχρι το τέλος Νοεμβρίου. Στο τέλος Μαΐου, τα σχολεία εισάγουν τα στοιχεία-αποδείξεις των δράσεων. Το πρώτο βραβείο είναι η χρηματοδότηση περιβαλλοντικής επίσκεψης με το ποσό των 4.500 ευρώ για τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, 3.500 ευρώ, για τα σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και 1.000 ευρώ για τα νηπιαγωγεία.

www.aeiforosxoleio.gr

Το ποίημα της εβδομάδας: ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΛΙΟΝΤΑΚΗΣ

ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ
Σε μια κλωστή φεγγάρι κρέμεται το θαύμα.
Από την Δήλο ξεκινώντας
γονατίζει στην ανηφόρα της Τήνου.
Θα αγγίξει άραγε
την μελαγχολία στο προαύλιο του Λυκείου
και τα μαραμένα χέρια εκείνου του παιδιού
που σε δυο καρέκλες είναι ξαπλωμένο μέσα στο ναό;

Ο Χριστόφορος Λιοντάκης γεννήθηκε το 1945 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας Δικαίου στο Παρίσι. Το 1973 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή Το τέλος του τοπίου. Η συλλογή του Με το φως, 1999, τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο ποίησης 2000 και το βραβείο ποίησης 2000 του περιοδικού "Διαβάζω". Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και αγγλικά. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο Harvard Review τεύχος 50/1998 και 80/2000.

Ο Θάνος Μικρούτσικος έχει μελοποιήσει ποιήματά του που έχουν κυκλοφορήσει σε CD με τίτλο "Ποίηση με μουσική: Κωνσταντίνος Καβάφης-Χριστόφορος Λιοντάκης".

Το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας τον ονόμασε Ιππότη της Τάξεως Γραμμάτων και Τεχνών και ο Δήμος Ηρακλείου του απένειμε το βραβείο Νίκου Καζαντζάκη.

Χριστουγεννιάτικο παζάρι στον Αρχίλοχο

Ο πολιτιστικός σύλλογος «Αρχίλοχος» ζητά εθελοντές για το χριστουγεννιάτικο παζάρι του που θα γίνει στις 11 και 12 Δεκεμβρίου. Όσοι θέλετε να βοηθήσετε στείλτε email στην διεύθυνση paroscc@gmail.com και δηλώστε συμμετοχή το συντομότερο! 

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΤΟ ΝΗΣΙ

Γράφει η Καλλιόπη Δραγάτη (Γ1)

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, διάβασα το βιβλίο ‘Το Νησί’ της Virginia Hislop που είχε κυκλοφορήσει το 2007 από τις εκδόσεις Διόπτρα. Από την αρχή με εντυπωσίασε και όσο περισσότερο διάβαζα τόσο δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου. Άλλωστε οι διακρίσεις που έχει λάβει και το πλήθος των επανεκδόσεων του δεν έχουν έρθει τυχαία. Στη συγγραφέα  απονεμήθηκε το βρετανικό βραβείο του Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα για το 2007. Το Νησί, κυριάρχησε για 24 βδομάδες στο Βρετανικό τοπ 10 και οι πωλήσεις του ξεπέρασαν ήδη τα 850.000 αντίτυπα. Τα δικαιώματα του βιβλίου πουλήθηκαν σε 17 χώρες! Η συγγραφέας με έναν μαγικό τρόπο καταφέρνει να ταξιδεύει τον αναγνώστη τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο και να ζήσει με τους ήρωες τις συνταρακτικές στιγμές τους με συγκινησιακή φόρτιση είτε ευχάριστη, είτε δυσάρεστη. Υπάρχουν πολλές στιγμές που ο αναγνώστης νιώθει στενόχωρα αλλά πώς να μην συμβεί αφού το θέμα είναι η Σπιναλόγκα και οι άνθρωποι που έζησαν εκεί απομονωμένοι, μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Φέτος, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο παίζεται η τηλεοπτική σειρά ‘Το Νησί’ στο Mega με πολύ δράση, συγκίνηση, ανατροπές, έρωτες, μυστήριο και με ένα μήνυμα ότι η αγάπη έχει τη δύναμη να νικήσει τον θάνατο, την προκατάληψη και τον φόβο.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρω την περιγραφή:

Ο πόλεμος, η αγάπη, η τραγωδία και η δύναμη ψυχής συνθέτουν τους ήρωες και πρωταγωνιστές αυτού του βιβλίου. Η Αλέξις λαχταρά να μάθει για το παρελθόν της μητέρας της, Σοφίας, που εκείνη τόσα χρόνια έκρυβε. Ξέρει μόνο ότι η μητέρα της μεγάλωσε σ’ ένα μικρό χωριό της Κρήτης προτού φύγει οριστικά για το Λονδίνο. Όταν αποφασίζει να επισκεφθεί την Κρήτη, η Σοφία της δίνει ένα γράμμα για μια παλιά της φίλη και της υπόσχεται πως απ’ αυτήν θα μάθει την αλήθεια. Έκπληκτη, η Αλέξις, ανακαλύπτει πως η ζωή της οικογένειάς της συνδέεται άμεσα με το μικρό και εγκαταλειμμένο νησί της Σπιναλόγκας –την πρώην αποικία των λεπρών. Μαθαίνει την ιστορία της γιαγιάς της και της μητέρας της, όπως και τη διάλυση της οικογένειάς της από την τραγωδία, τον πόλεμο και τα πάθη... 

Εσύ είσαι ο άνθρωπός μου: ΑΝΔΡΙΑΝΑ ΜΠΑΜΠΑΛΗ

Από την σειρά του MEGA: Το Νησί

Πολυτεχνείο, 17 Νοεμβρίου 1973

Τι σημαίνει «χούντα;»
 Η ισπανική λέξη junta (προφ. “ιούντα” > στα ελλ. “χούντα” ) σημαίνει “ένωση-σύνδεσμος”. Κατά το Oxford English Dictionary ο ισπανικός όρος καθιερώθηκε το 19ο αιώνα, όταν ο Ναπολέων εισέβαλε στην Ισπανία. Τότε, οι Ισπανοί μαχητές κατά των Γάλλων οργανώνονταν σε ομάδες από μια στρατιωτική επιτροπή, μια Χούντα, και έτσι ο όρος έμεινε με τη σημασία του “στρατιωτικού συνδέσμου”. Στα ελληνικά χρησιμοποιήθηκε, κυρίως, για τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών (1967), επειδή με αυτό τον όρο χαρακτήρισαν το συγκεκριμένο πραξικόπημα οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του BBC και της Deutsche Welle.

Το ποίημα της εβδομάδας: ΕΚΤΟΡΑΣ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Ο Έκτωρ Κακναβάτος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη) γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1937-1941) και εργάστηκε ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση. Διετέλεσε σύμβουλος στο Υπουργείο Παιδείας και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων. Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1943 με την έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής που είχε τίτλο Fuga. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο ποίησης (1983 για τη συλλογή του In Perpetuum). Ο Έκτωρ Κακναβάτος τοποθετείται στην πρώτη μεταπολεμική γενιά των ελλήνων ποιητών. Το έργο του κινείται στα άκρα του υπερρεαλισμού με έντονη επεξεργασία της ηχητικής διάστασης του λόγου και αμείωτη ορμητικότητα που αγγίζει συχνά τα όρια της επιθετικότητας. 
Ο Έκτορας Κακναβάτος πέθανε την περασμένη Τρίτη 9 Νοεμβρίου σε ηλικία 90 ετών. 


Oταν η γλώσσα δεν κάνει άλλο παρά να υπηρετεί τον
Λόγο καταστρέφει την πάμφωτη αταξία των πραγμάτων·
Κι αυτά την εκδικούνται θάβοντάς την στην αιθάλη τους.

Για την Καλλιπάτειρα

Γράφουν οι μαθητές: 

Θοδωρής Κρουσταλάκης, Ευαγγελία Βαθρακοκοίλη, Γεωργία Κοντοπούλου, Ελένη Λουκή (Α2)

Η Καλλιπάτειρα, κόρη του Ολυμπιονίκη Διαγόρα του Ρόδιου, ήταν η πρώτη γυναίκα της αρχαιότητας που μπήκε μέσα σε αθλητικό χώρο και παρακολούθησε τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες.Οι κανονισμοί απαγόρευαν την είσοδο και την παρακολούθηση των γυμνικών αγώνων για τις γυναίκες, αλλιώς τιμωρούνταν σε θάνατο με κατακρήμνιση από το βραχώδες όρος Τυπαίο. Η Καλλιπάτειρα, θέλοντας να θαυμάσει το γιο της Πεισίρροδο που αγωνιζόταν στην πάλη, πήρε την τόλμη και περιφρονώντας τη σχετική απαγόρευση και την επαπειλούμενη ποινή, μεταμφιέστηκε σε γυμναστή όπου και εισήλθε και παρακολούθησε τον αγώνα. Προδόθηκε όμως από τον υπέρμετρο και δικαιολογημένο ενθουσιασμό της για τη νίκη του γιου της. Ωστόσο, δεν της επιβλήθηκε η θανατική ποινή, καθώς η οικογένειά της είχε βγάλει σειρά Ολυμπιονικών (πατέρα, σύζυγο, αδέλφια, γιο και ανιψιό). Η ιστορία της Καλλιπάτειρας έκανε εντύπωση τόσο στους συγχρόνους της, όσο και στις μετέπειτα γενεές μέχρι που ενέπνευσε και τον Λορέντζο Μαβίλη, ο οποίος της αφιέρωσε ένα σονέτο του που θεωρείται ένα από τα ωραιότερα δεκατετράστιχα ποιήματά του.

πηγή: Βικιπαίδεια

Κινηματογραφική Λέσχη Αρχιλόχου

Soul Kitchen. Μια ταινία του τούρκου Φατίχ Ακίν με πρωταγωνιστή έναν Έλληνα μετανάστη

Ο Ζήνος Καζαντζάκης,  γιος Ελλήνων μεταναστών, είναι ιδιοκτήτης του εστιατορίου Soul Kitchen που βρίσκεται στο Αμβούργο. Η Γερμανίδα κοπέλα του η Ναντίν  φεύγει λόγω εργασίας στην Σαγκάη κι αυτός προσλαμβάνει καινούριο μάγειρα  και παραδίδει το εστιατόριο στον αδερφό του Ηλία που έχει μόλις αποφυλακιστεί υπό όρους .
Μια έξυπνη κωμωδία από έναν ταλαντούχο σκηνοθέτη. Μην την χάσετε!

Στην αίθουσα του Αρχίλοχου, την Παρασκευή στις 8:45 μμ.

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Μαρία Λαϊνά

Η Μαρία Λαϊνά γεννήθηκε στην Πάτρα το 1947. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως κειμενογράφος, μεταφράστρια, επιμελήτρια εκδόσεων, script writer σε τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες. Ήταν παραγωγός, επιμελήτρια και παρουσιάστρια σε εκπομπές της ελληνικής ραδιοφωνίας με λογοτεχνικά θέματα. Δίδαξε επί 15ετία την ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία σε αμερικάνικα κολέγια. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, σουηδικά, φιλανδικά, βουλγαρικά, εβραϊκά και σε άλλες γλώσσες.
Το 1993 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο ποίησης για την ποιητική της συλλογή, Ρόδινος φόβος. Η μετάφραση στα Γερμανικά της ίδιας συλλογής απέσπασε το βραβείο της Πόλης του Μονάχου. Το 1996 επίσης τιμήθηκε με το βραβείο Καβάφη και το 1998 με το βραβείο Μαρία Κάλλας του Γ΄ προγράμματος της ελληνικής Ραδιοφωνίας.


Η ταβέρνα της Τζαμάικα

Ἡ ζωή μας ἔχει ἀλλάξει κάπως·
δὲν μένουμε μέσα στὴν πόλη πιὰ
ἀλλὰ στὸν δρόμο γιὰ τὴ θάλασσα.
Τὰ βράδια μᾶς ἀπασχολοῦν
οἱ διαδρομὲς τοῦ φεγγαριοῦ
τὰ φτερουγίσματα στοὺς λόφους
καὶ τ’ ἄλογα ποὺ κατεβαίνουν στὸν νερόλακκο.

-

Ἂν τελικὰ ἀποφασίσεις νὰ ’ρθεις
θὰ μοῦ κρατᾶς τὴ νύχτα συντροφιὰ
τώρα ποὺ μπαίνει τὸ φθινόπωρο
κι οἱ μεντεσέδες τρίζουν στὸ σκοτάδι.
Θὰ μάθεις νὰ προσεύχεσαι
μὲ δύναμη κι ἀπελπισία
καὶ τὸ παράξενο αὐτὸ συναίσθημα
θὰ συνδυάζεται μὲ τὶς σκληρὲς γραμμὲς τῆς φύσης.

-

Νὰ φέρεις λίγα ροῦχα καὶ βιβλία
κρατοῦν ἀλλιῶς ἐδῶ τὰ ἴδια·
καὶ μὴν ξεχάσεις τὰ κατάλληλα παπούτσια
γιατί ὁ βάλτος εἶναι πίσω ἀπ’ τὸ σπίτι
καὶ τὸν χειμώνα ἔχουμε πολλὲς βροχές.

-

Σ’ ἀφήνω τώρα· νὰ προσέχεις,
καὶ σ’ ἀγαπῶ πολὺ τὸ ξέρεις.
Σὲ σκέφτομαι στὸν καναπὲ ἐκεῖνο πλάι στὸ παράθυρο
νὰ σκέφτεσαι τὸν χρόνο καὶ τὰ σώματα ὅταν γερνοῦν.
Ὅλα αὐτὰ εἶναι τῆς φαντασίας πράματα ἐδῶ
δὲν ἔχουμε παρὰ μιὰ δυνατὴ καὶ καθαρὴ αἰωνιότητα
ποὺ δὲν κουράζει, ἀλλὰ μερικὲς φορὲς πονοῦν
τὰ μάτια σου.

-

Νὰ κλείσω τώρα τὸ παράθυρο
σηκώθηκε ξανὰ ἀέρας.

Από Παριανό μάρμαρο η Νίκη του Καλλιμάχου

Το αναθηματικό αυτό μνημείο φτιάχτηκε από Παριανό μάρμαρο προς τιμήν του Πολέμαρχου Καλλιμάχου. Εναν από τους δέκα στρατηγούς των Αθηναίων που αποφάσισαν τη σύγκρουση της Αθήνας με την αυτοκρατορία των Περσών το 490 π.Χ. Το όνομά του έμεινε στην ιστορία, γιατί η δική του ψήφος, η ενδεκάτη, έκρινε το αδιέξοδο. Οταν ισοψήφησαν οι στρατηγοί, υποστηρίζοντας οι πέντε ότι είναι μάταιο να συγκρουστεί η Αθήνα με τους παντοδύναμους Πέρσες και οι άλλοι πέντε, συμφωνώντας με τη γνώμη του Μιλτιάδη να αγωνιστούν στον Μαραθώνα.

Ο Καλλίμαχος έπεσε γενναία στη μάχη για την ελευθερία της πατρίδας και οι Αθηναίοι τον απεικόνισαν μαζί με τον Μιλτιάδη ως πρωταγωνιστή στην περίφημη ζωγραφική παράσταση της μάχης, στην Ποικίλη Στοά.

Το Μνημείο ξαναστήθηκε έπειτα από 25 αιώνες και τώρα προστέθηκε στα εκθέματα της αίθουσας των αρχαϊκών στο νέο μουσείο της Ακρόπολης.

Το ποίημα της εβδομάδας: ΑΝΤΟΝΙΟ ΠΟΡΤΣΙΑ

 Ο Αντόνιο Πόρτσια γεννήθηκε στην Καλαβρία της Ιταλίας το 1885 αλλά νέος ακόμα μετανάστευσε στην Αργεντινή , όπου κι έζησε την υπόλοιπη ζωή του (πέθανε το 1968). Άνθρωπος απλός, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση, άσκησε διάφορα χειρωνακτικά επαγγέλματα και έγραψε ένα και μοναδικό μικρό βιβλίο αφορισμών στα ισπανικά, τις Φωνές (Voces).

ANTONIO PORCIA

Voces (Φωνές)

Δεν υπάρχει μια στιγμή διαφορετική˙ υπάρχει άλλη μια στιγμή.
*
Το μονοπάτι που ανεβαίνει είναι το ίδιο μονοπάτι όταν κατεβαίνει.
*
Το άπειρο, καθένας θα μπορούσε να το καταργήσει σε μια στιγμή.
*
Η ψυχή που απλώνεται στο άπειρο, μέσα στο χέρι είναι μόλις μια πνοή.
*
Αυτό που μου ανήκει, ποτέ δε θα 'θελα να το πάρω στα χέρια μου.
*
Αμα λες καλούς μόνο τους καλούς, τότε ποιος εσένα θα σε πει καλό;
*
Μην μπαίνεις μπροστά στα μάτια σου. Ασε τα μάτια σου να βλέπουν.
*
Οποιος έχει δει ν' αδειάζουν τα πάντα, ξέρει και με τι γεμίζουν τα πάντα.
*
Ζούμε με την ελπίδα πως θα μπορέσουμε να γίνουμε μια ανάμνηση.
*
Τίποτα δεν είναι μόνο τίποτα. Είναι επίσης η φυλακή μας.
*
Μου μένει πάντα λίγη αφέλεια. Αυτή με προστατεύει.
*
Επειδή σ' αγαπώ, θα ήθελα, αν μπορούσα, να σε κάνω να πιστέψεις σε όλα εκείνα που εγώ έπαψα να πιστεύω.

Τελευταία περιοδεία για τους θρυλικούς Scorpions

Scorpions: Wind of Change

Η περιοδεία των θρυλικών "Σκορπιών" ξεκίνησε στις 7  Μαΐου από τη Γερμανία και ακολούθησαν συναυλίες σε όλο τον κόσμο με επόμενους προορισμούς -μετά την Αθήνα- τη Σόφια και στη συνέχεια τη Μολδαβία, τη Γαλλία, την Ουκρανία, την Ελβετία, τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο και ξανά τη Γερμανία με δύο συναυλίες, εκ των οποίων η τελευταία θα γίνει στο Ντόρνμουντ. Οι Scorpions αποτελούν ένα από τα μακροβιότερα και πιο εμπορικά επιτυχημένα σύνολα του rock. "Γεννήθηκαν" στο Ανόβερο της Δυτικής Γερμανίας το 1969 και μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει δεκάδες άλμπουμ με πωλήσεις που ανέρχονται σε 20 εκατ. αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Όταν κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ, το "Lonesome Crow" (1972), το συγκρότημα αποτελείτο από τους Klaus Meine (φωνητικά), Rudolf Schenker (rhythm κιθάρα), Michael Schenker (lead κιθάρα), Lothar Heimberg (μπάσο) και Wolfgang Dziony (ντραμς). Στη συνέχεια αποχώρησαν οι Michael Schenker, Heimberg και Dziony και αντικαταστάθηκαν από τους Uli Jon Roth, Francis Buchholz και Herman Rarebelle αντίστοιχα. Το "Animal Magnetism" του 1980 ήταν το πρώτο άλμπουμ τους που έγινε χρυσό στις ΗΠΑ, ενώ το "Blackout" του 1982, με το χιτ "No One Like You", κέρδισε τη διάκριση του πλατινένιου. Το "Crazy World" του 1990, όπου ξεχώρισε το "Wind Of Change", υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία της πολύχρονης καριέρας τους.
Την προηγούμενη Τετάρτη οι Scorpions έδωσαν την τελευταία, αποχαιρετιστήρια συναυλία τους στην Ελλάδα.

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ / ΠΑΡΕΛΑΣΗ

Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ (Дмитрий Иванович Менделеев) :Ένας star της Χημείας

Γράφουν οι μαθήτριες Φιλίππα Γκόκα (Γ1) και Νικολέττα Αλσαμαήλ (Γ1)

Ο Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ γεννήθηκε το 1834 στο Τομπόλσκ της Σιβηρίας. Σπούδασε στο παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Πετρούπολης και σε ηλικία 22 ετών απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα. Το 1859 άρχισε να μελετά δικά του προβλήματα και μια σπουδαία ανακάλυψη που έκανε ήταν η παρατήρηση ότι για κάθε υγρό υπάρχει μια θερμοκρασία πάνω από την οποία δεν μπορούσε να συμπυκνωθεί από την αέρια στην υγρή φάση. Αυτό όμως που τον έκανε διάσημο ήταν ο περιοδικός πίνακας. Διαπίστωσε τον Περιοδικό Νόμο για τα χημικά στοιχεία και επινόησε μια αρχική μορφή του Περιοδικού Πίνακα των Χημικών Στοιχείων, στον οποίο άφησε κενές θέσεις και είπε πως θα τις καταλάμβαναν νέα στοιχεία που δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί και κάποια από τα οποία ανακαλύφθηκαν αργότερα. Σήμερα αναφέρεται το όνομά του στα βιβλία χημείας εξαιτίας του Περιοδικού Πίνακα. Ο Ίδιος όμως δεν επαναπαύθηκε σ’ αυτό. Ήταν καθηγητής της Χημείας στο πανεπιστήμιο της Πετρούπολης για 23 χρόνια. Με το βιβλίο του  ¨Αρχές της Χημείας¨ προσπάθησε να βάλει μια τάξη στο χάος που επικρατούσε στην Χημεία. Το βιβλίο αυτό γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Κυκλοφόρησε σε πολλές εκδόσεις και μεταφράστηκε σε πολλές Γλώσσες. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τις φυσικές πρώτες ύλες της χώρας του και την αξιοποίηση του άνθρακα, των ορυκτών, των μετάλλων και φυσικά του πετρελαίου. Το 1876 επισκέφτηκε την Αμερική για να μελετήσει τις πετρελαιοπηγές της Πενσυλβάνια. Επέστρεψε στη Ρωσία με πολλές ιδέες για την πρόοδο της ρώσικης πετρελαιοβιομηχανίας. Η δεκαετία του 1880 σημαδεύτηκε από ταραχές στα ρώσικα πανεπιστήμια. Ο Μεντελέγιεβ έπαιρνε συνήθως το μέρος των φοιτητών.  Δεν δίστασε ακόμα και να παραιτηθεί από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο όταν ο υπουργός Παιδείας αντιμετώπισε περιφρονητικά τα αιτήματα των φοιτητών.Μπορείτε να δείτε τον σύγχρονο Περιοδικό Πίνακα, με πολλές πληροφορίες  για κάθε στοιχείο στην ιστοσελίδα www.ptable.com

  

Βιβλιογραφία: Α.  Βάρβογλης , «Μεγάλοι Χημικοί»                                                                                                                 

Ακούστε και αυτό το τραγουδάκι με τα ονόματα των χημικών στοιχείων στο παρακάτω διασκεδαστικό video: 

Mr Bean - Driving on roof of car

Ο mr. Bean οδηγός...

Το ποίημα της εβδομάδας: ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

Ο Τάσος Λειβαδίτης (ή Αναστάσιος-Παντελεήμων Λειβαδίτης όπως είναι το πλήρες όνομά του), γιος του Λύσανδρου και της Βασιλικής, γεννήθηκε στην Αθήνα το βράδυ της Αναστάσεως του 1922. Σπούδασε νομικά, όμως τον κέρδισε η λογοτεχνία και συγκεκριμένα η ποίηση. Ανέπτυξε έντονη πολιτική δραστηριότητα στο χώρο της αριστεράς με συνέπεια να εξοριστεί από το 1947 έως το 1951. Στο Μούδρο, στη Μακρόνησο και μετά στον Αϊ Στράτη κι από κει στις φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα, απ’ όπου αφέθηκε ελεύθερος το 1951. Το «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου» θεωρήθηκε «κήρυγμα ανατρεπτικό» και κατασχέθηκε. Τελικά το δικαστήριο τον απάλλαξε λόγω αμφιβολιών.

Στο ελληνικό κοινό ο Τάσος Λειβαδίτης εμφανίστηκε το 1946, μέσα από τις στήλες του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα (τεύχ. 55,15-11-46) με το ποίημα «Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη». Το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική σύνθεση με τίτλο «Μάχη στην άκρη της νύχτας» και εργάστηκε επίσης σαν κριτικός ποίησης στην εφημερίδα Αυγή, από το 1954.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ' τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα ' ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα 'ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!

Σαν σήμερα: ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗΣ

85 χρόνια από την γέννησή του

Η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυΐα της Ελλάδας, ο Μάνος Χατζιδάκις, γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου του 1925 στην Ξάνθη, «τη διατηρητέα κι όχι την άλλη, τη φριχτή, που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες», όπως έλεγε και ο ίδιος.Ήταν γιος του δικηγόρου Γεωργίου Χατζιδάκι και της Αλίκης Αρβανιτίδου. Μετά τον χωρισμό των γονιών του, το 1932, ο Μάνος Χατζιδάκις με τη μητέρα του και την αδελφή του εγκαθίστανται οριστικά στην Αθήνα. Εν τω μεταξύ, από τα τέσσερά του χρόνια έχει αρχίσει μαθήματα πιάνου με δασκάλα την Αλτουνιάν, γνωστή μουσικό της Ξάνθης, αρμενικής καταγωγής. Παράλληλα διδασκόταν βιολί και ακορντεόν.

Παγοπώλης και φορτοεκφορτωτής

Στα δύσκολα χρόνια της κατοχής και της απελευθέρωσης, ο Μάνος Χατζιδάκις εργάζεται ως φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι του Πειραιά, παγοπώλης στο εργοστάσιο του Φιξ, υπάλληλος στο φωτογραφείο του Μεγαλοοικονόμου, βοηθός νοσοκόμος στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο.Συγχρόνως αρχίζει ανώτερα θεωρητικά μαθήματα μουσικής με τον Μενέλαο Παλλάντιο, σημαντική μορφή της ελληνικής εθνικής μουσικής σχολής, και σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες ποτέ δεν ολοκλήρωσε. Την εποχή εκείνη γνωρίζεται με καλλιτέχνες και διανοούμενoυς (Γκάτσος, Σεφέρης, Ελύτης, Τσαρούχης, Σικελιανός) της γενιάς του μεσοπολέμου, οι οποίοι θα συμβάλλουν ουσιαστικά στη διαμόρφωση των προσανατολισμών και της σκέψης του. Ο Νίκος Γκάτσος, με τον οποίο γνωρίστηκε το 1943, θα παραμείνει μέχρι το τέλος της ζωής του, ο μεγάλος δάσκαλος και ο ακριβός του φίλος.

Γνωριμία με τον Κάρολο Κουν

Η πρώτη του εμφάνιση στα μουσικά πράγματα της χώρας γίνεται το 1944 με τον «Τελευταίο Ασπροκόρακα» του Αλέξη Σολωμού στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν. Η γόνιμη συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης θα διαρκέσει 15 χρόνια, με μουσικές για παραστάσεις όπως: «Γυάλινος Κόσμος» (1946), «Αντιγόνη» (1947), «Ματωμένος Γάμος» (1948), «Λεωφορείον ο Πόθος» (1948), «Ο θάνατος του Εμποράκου» (1949) κ.ά. Εν τω μεταξύ, το 1949 με μια διάλεξη του για το ρεμπέτικο τραγούδι θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στη συντηρητική ελληνική αστική κοινωνία. Από το 1950 αρχίζει να γράφει μουσική για αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες. Ο Μάνος Χατζιδάκις έχει «ντύσει» μουσικά την Ορέστεια, τη Μήδεια, τις Βάκχες, τις Εκκλησιάζουσες, τη Λυσιστράτη, τον Πλούτο, τις Θεσμοφοριάζουσες, τους Βατράχους και τις Όρνιθες.Το 1959 παρουσιάζει στο αθηναϊκό κοινό τον Μίκη Θεοδωράκη, ενορχηστρώνοντας και ηχογραφώντας ο ίδιος το έργο του «Επιτάφιος» με τη Νάνα Μούσχουρη.

Χατζιδάκις και σινεμά

Μεγάλο κεφάλαιο αποτελούν και οι μουσικές που συνέθεσε για σπουδαίες ταινίες του ελληνικού και του διεθνούς κινηματογράφου. Αναφέρουμε ενδεικτικά την «Κάλπικη Λίρα» (Γ. Τζαβέλλα 1954), τη «Στέλλα» (Μ. Κακογιάννη, 1955), το «Δράκο» (Ν. Κούνδουρου, 1956), το «America-America» (Ελ. Καζάν, 1962), «Sweet Movie» (Ντ. Μακαβέγιεφ, 1974), κ.ά.Το 1960 κερδίζει το βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι «Τα παιδιά του Πειραιά» από την ταινία του Ζιλ Ντασέν «Ποτέ την Κυριακή», τραγούδι το οποίο θα συμπεριληφθεί στα δέκα εμπορικότερα του 20ού αιώνα.Ωστόσο, η μουσική του για τον ελληνικό κινηματογράφο και μια σειρά ελαφρών τραγουδιών τού χαρίζει μια «λαϊκότητα ανεπιθύμητη», την οποία δεν θα αποδεχθεί ποτέ και θα τη μάχεται μέχρι το τέλος της ζωής του.

Πνεύμα ανήσυχο, ο Μ. Χατζιδάκις χρηματοδοτεί το Διαγωνισμό Πρωτοποριακής Σύνθεσης «Μάνος Χατζιδάκις» του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Δοξιάδη. Το βραβείο απονέμεται στον Ιάννη Ξενάκη, άγνωστο τότε στο ελληνικό κοινό.Το 1966 ο Μάνος Χατζιδάκις πηγαίνει στις ΗΠΑ, όπου ανεβάζει στο Μπρόντγουεϊ με τον Ζιλ Ντασέν και τη Μελίνα Μερκούρη τη θεατρική διασκευή του «Ποτέ την Κυριακή» με τον τίτλο «Illya Darling». Στην Αμερική θα παραμείνει μέχρι το 1972 και η μουσική του αντίληψη θα επηρεαστεί σημαντικά από την pop music. Αποτέλεσμα αυτής της επίδρασης είναι ο κύκλος τραγουδιών «Reflections» με το συγκρότημα New York Rock and Roll Ensemble.Τo 1972, τον πιο σκοτεινό χρόνο της χούντας, επιστρέφει στην Αθήνα και ιδρύει το μουσικό καφεθέατρο «Πολύτροπο», μέσα από το οποίο επιχειρεί να ανοίξει εκφραστικές διόδους στο μουσικό τέλμα της εποχής.

Η γέννηση του Τρίτου Προγράμματος

Το 1975 αρχίζει η χρυσή εποχή του «Τρίτου». Γίνεται διευθυντής του κρατικού ραδιοσταθμού «Τρίτο Πρόγραμμα» (1975-81) τον οποίο, σε συνεργασία με μια ομάδα νέων και ταλαντούχων δημιουργών, γίνεται σημείο αναφοράς.Το 1989-93 ιδρύει την «Ορχήστρα των Χρωμάτων», για να παρουσιάσει «πρωτότυπα προγράμματα που συνήθως δεν καλύπτονται από τις συμβατικές συμφωνικές ορχήστρες», την οποία διηύθυνε μέχρι το τέλος της ζωής του. Η Ορχήστρα των Χρωμάτων με μαέστρο τον Χατζιδάκι έδωσε 20 συναυλίες και 12 ρεσιτάλ ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου με Έλληνες και ξένους σολίστ.Στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν διαρκώς παρών στην ελληνική δισκογραφία, με δεκάδες δίσκους που θεωρούνται πια κλασικοί: Ο Κύκλος με την Κιμωλία (1956), Παραμύθι χωρίς Όνομα (1959), Πασχαλιές μέσα απ' τη νεκρή γη (1961), Δεκαπέντε Εσπερινοί (1964), Μυθολογία (1965), Καπετάν Μιχάλης (1966), Τα Λειτουργικά (1971), Αθανασία (1975), Τα Παράλογα (1976), Σκοτεινή Μητέρα (1985), Τα Τραγούδια της Αμαρτίας (1992) κ.ά. Μοναδικός, ιδιοφυής και αεικίνητος, ο Μάνος Χατζιδάκις «έφυγε» από κοντά μας στις 15 Ιουνίου 1994.

AUTUMN STORY - ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης διοργάνωσε φέτος σε συνεργασία με το Youtube ένα διαγωνισμό για τα πιο δημιουργικά βίντεο απ' όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από το κόστος, το είδος, την καταγωγή ή την τεχνική τους. Στο διαγωνισμό συμμετείχαν περισσότερα από 24 χιλιάδες βίντεο! Η «φθινοπωρινή ιστορία» σκηνοθετήθηκε από τον Yanni Kronenberg και την  Lucinda Schreiber. Η μουσική είναι των Firekites. 

ΩΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΓΟΝΕΩΝ

Οι γονείς των μαθητών του Γυμνασίου Πάρου μπορούν καθημερινά από τις 10 π.μ. έως τις 12 π.μ. να επισκέπτονται το σχολείο και να ενημερώνονται από τους καθηγητές για θέματα φοίτησης και επίδοσης των μαθητών.

Πόλεις του κόσμου: ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Γράφει η Κατερίνα Ραγκούση (Β3) και η Γεωργία Σαμπαζιώτη (Β3)

Το Βερολίνο είναι η πρωτεύουσα και εκτός αυτού η μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμό πόλη της Γερμανίας. Ως προς τον πληθυσμό είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία η πόλη του Βερολίνου έχει πληθυσμό 3.431.700 κατοίκων. Στην ιστορία του το Βερολίνο ήταν πρωτεύουσα διάφορων κρατών, όπως του Πριγκιπάτου του Βρανδεμβούργου, του Βασιλείου της Πρωσίας, του Γερμανικού Ράιχ και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας.Στις 13 Αυγούστου 1961 έγινε η ανέγερση του τείχους του Βερολίνου που χώρισε το Βερολίνο σε δυτικό και ανατολικό. Η πτώση του έγινε το 1989.Το Βερολίνο βρίσκεται στην ανατολική περιοχή της Γερμανίας, περίπου 70 χλμ. από τα σύνορα με την Πολωνία, σε εκτάσεις με επίπεδα υδατοφόρα εδάφη.Το Βερολίνο χαρακτηρίζεται από εύκρατο μεσόθερμο κλίμα.Τα καλοκαίρια είναι θερμά και οι χειμώνες ψυχροί. Ο κυβερνών δήμαρχος της πόλης από το 2001, είναι ο Κλάους Βοβεράιτ. Το Βερολίνο σήμερα, αποτελεί μια πόλη που συνδυάζει τον πολιτισμό με την φύση.

Λίγα λόγια για το θέατρο

Για την σχέση του με τα θεατρικά κείμενα γράφει ο μαθητής Αναστάσης Λιβανίδης:

Το θέατρο και συγκεκριμένα η συγγραφή σεναρίων είναι το κύριο χόμπι μου. Στον ελεύθερο χρόνο μου γράφω ή συνήθως συνεχίζω ένα σενάριο που μου έχει ζητήσει η καθηγήτριά μας, κυρία  Μαρία Αρκουλή η οποία ήταν η πρώτη που με οδήγησε σε αυτή την κατεύθυνση. Θέλω να πω οτι πέρσι που μας ρώτησε πια είναι τα χόμπι μας εγώ είπα να φτιάχνω σενάρια, όχι για θεατρικό, για τη πλάκα μου, για να περνά η ώρα. Ε μου είπε να γράψω ένα σενάριο για να το κάνουμε θεατρικό. Τώρα βέβαια τα σενάρια που γράφω είναι κατάλληλα μόνο για θεατρικά αφού η κυρία Αρκουλή πάντα κάτι θα μου αναθέσει. Γενικά πιστεύω οτι το να γράφεις είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ το να δραματοποιείς, δεν είναι και τόσο απλό δηλαδή, δεν κάθεσαι έτσι μια ωρίτσα στον υπολογιστή και γράφεις ένα σενάριο. Τώρα ως ηθοποιός πραγματικά πίστευα οτι θα ήμουν χάλια αλλά τελικά απ’ οτι κατάλαβα δεν ήμουν τόσο χάλια πέρσι ως Γυμνασιάρχης, για όσους είδαν την τελετή αποφοίτησης.
Για όσους ενδιαφέρονται εδώ είναι ένα link στο καινούργιο μου έργο:


http://rapidshare.com/files/426023933/mia_ebdomada_enos_giatrou.rar

Το ποίημα της εβδομάδας: ΡΙΛΚΕ

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

  Τα φύλλα πέφτουν, πέφτουν λες από ψηλά,
  σαν να ξεράθηκαν οι κήποι τ' ουρανού·
  πέφτουν με μι' άρνηση στο στόμα του κενού.

  Και μες στη νύχτα πέφτει η Γη βαριά,
  από τ' αστέρια προς τη μοναξιά.

  Όλοι μας πέφτουμε. Το χέρι αυτό που γράφει.
  Δες, όλα γύρω χάνονται στα βάθη.

  Είναι όμως Κάποιος που την πτώση αυτή
  στα δυο του χέρια στοργικά τη συγκρατεί.

Ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε ήταν ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ου αιώνα. Οι εικόνες των ποιημάτων του εστιάζουν στη δυσκολία της κοινωνίας σε μια εποχή δυσπιστίας, μοναξιάς, και βαθιάς ανησυχίας - θέματα που τον τοποθετούν ως ποιητή μεταξύ της παραδοσιακής και νεότερης ποίησης. Τα δύο διασημότερα έργα του είναι τα Σονέτα στον Ορφέα και οι Ελεγείες του Ντουίνο. 
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_13/09/2009_328785